Afgelopen winter stelde ik mijzelf een doel. Mijn zakelijke netwerk kon wel een boost gebruiken. Ik realiseerde me dat mijn netwerk vooral uit familie, vrienden en mensen (oud-collega’s) bestond en dat zij voornamelijk in loondienst werken.
Het is niet dat zij niet waardevol zijn. Het is niet dat ik hen niets te bieden heb. Alleen had ik ook behoefte aan collega-ondernemers en hun verhalen. Zij zijn ook (deels) mijn klanten. Meer dan mijn bestaande netwerk. Ik dacht dat ik veel mensen kende.
Het kwartje dat viel was dat ik in mijn eentje mijn netwerk prima kon uitbreiden, maar dat het in mijn eentje natuurlijk veel langer duurt. En hoe langer het duurt voordat ik een goed en uitgebreid zakelijk netwerk heb, hoe langer het duurt voordat mijn klantenkring zich uitbreidt.
Daarom heb ik een aantal acties ondernomen, waarvan de belangrijkste was om veel meer tijd vrij te maken voor het zogenaamde netwerken. Bah. Daar zag ik toch wel tegen op.
Totdat ik me aansloot bij BNI, totdat ik op gang kwam en totdat ik de lol ervan in ging zien. De afgelopen maanden verzucht ik weleens tegen mensen dat ik mezelf bij wijze van spreken niet meer kan horen praten. Een goed teken. Ik heb zoveel afspraken gehad en zoveel leuke ondernemers leren kennen. Zeer waardevol. Ik ben blij met mijn nieuwe netwerk, mijne nieuwe contacten en mijn nieuwe klanten.
