‘Eigenlijk wil ik wel een dag minder werken’, zegt hij, ‘maar dat voelt ook wel raar’.
Ik vraag hem, ICT-ondernemer met personeel, wat er raar voelt. ‘Nou, dat kan toch eigenlijk niet. Dat je als baas zelf minder werkt dan je personeel. En hoe moet dat dan als er wat is? Dan moet ik alsnog aan het werk. Ik zou ook niet weten hoe ik dat moet regelen.’ ‘En toch heb je deze wens,’ zeg ik. ‘Ja, ik vind mijn werk heel leuk en tegelijkertijd het lijkt me fantastisch om een dag per week aan andere zaken te besteden.’
Stemmetje
Je hebt een zaak én je hebt wensen. Soms botst dat. In ieder geval voor jouw gevoel. Je hoort dat stemmetje in je hoofd; dat kan toch niet, dat hoort niet zo en je moet altijd aanwezig zijn. Is dat wel zo?
Ik vraag hem of hij anderen kent die een dag per week aan andere zaken besteden dan hun bedrijf. Ja, die kent hij wel. ‘Dus het is wel mogelijk bij een ander’, concludeer ik. ‘Ja,’ zegt hij, bij hen is het wel mogelijk. Zij hebben dat georganiseerd en zijn er gewoon een dag niet. En dat lijkt goed te gaan.’
‘Durf je het aan om te onderzoeken wat er nodig is voor jou om een dag vrij te plannen?’ vraag ik hem. Hij denkt een tijdje na. Hij begint te lachen, ‘dat zal wel de enige manier zijn om erachter te komen. Je moet me wel helpen, want ik heb geen idee waar te beginnen.’
Durven
Na ons gesprek help ik hem om zijn agenda, routines en werkzaamheden in kaart te brengen. Wat kan zijn personeel prima doen? Hoe gaat hij zijn werk overdragen? Wat moet hij echt zelf doen? En op welke dag kan hij afwezig zijn?
Na drie maanden hebben we ons eindgesprek. ‘Het voelde eerst heel oncomfortabel. En mijn bedrijf draait zonder mij gewoon door. Van mijn personeel mag ik best nog een dag weg zijn, ze redden zich prima. Ik ben blij dat ik heb aangedurfd!
