‘Ik weet het even niet meer. Ik kan niet beslissen,’ zegt hij. Nu ik naar buiten kijk, zie ik de regen neerkomen. Niet echt inspirerend weer. Je krijgt er ook geen vakantiegevoel van. De schilder kijkt ook naar buiten en zegt: ‘De vakantieperiode levert me dit jaar zoveel stress op, ik krijg niks uit mijn handen.’
Schilderen
Wat is er gebeurd? Niet zoveel bijzonders. Het is druk, maar dat is niets bijzonders. Medewerkers zijn op vakantie. Ook dat is elke zomer zo. En toch, hij weet het niet meer. Het hoofd zit vol, hij is gestrest en moe. ‘Wat lukt nog wel?’ vraag ik hem. Het antwoord volgt vlug. ‘Schilderen!’ roept hij uit. ‘Maar de administratie, de mailbox en nabellen lukt even niet. Kan me er niet toe zetten.’
‘Loop je achter?’ vraag ik hem. Het verrassende antwoord is nee. Nee? ‘Nee,’ zegt hij, ‘ik ben bij met het werk.’ ‘Wat is dan precies het probleem?’ vraag ik hem. Een lange stilte volgt. Na een paar minuten zegt hij dat hij dat niet weet. Hij ervaart stress en drukte, maar de zaak draait en het werk is bij. Hij heeft geen problemen met zijn medewerkers. Er is genoeg verf om mee te schilderen. Zijn werkbussen zijn weer door de apk gekomen.
‘Ik heb eigenlijk geen probleem,’ zegt hij en begint te lachen. ‘Wat zeur ik nou? Toch ervaar ik stress en drukte, maar dat zit in mijn hoofd.’
Telefoon
Een paar weken later gaat de telefoon, de schilder belt. ‘Bedankt,’ zegt hij. ‘Jouw vraag wat nu precies mijn probleem was heeft me ontzettend geholpen. Ik heb er nog eens over nagedacht. Problemen heb ik niet, maar ik kan wel wat rust gebruiken. Wil je eens met mij meedenken over mijn planning? En ik wil ook een meerjarenplan voor de zaak maken, doe je mee?’
