Ik las een boek, modern filosofisch over de huidige tijd. Daarin wordt het onderwerp werk ook besproken. Over welke keuzes je vroeger (niet) had. Geen mogelijkheden, geen keuzestress. Kom daar tegenwoordig maar eens om.
Jam
Het leven was zwaarder en simpeler. Je werd wat je vader was. Was hij timmerman, dan kon je je hamer er vast bij pakken. En was hij boer, dan waren de koeien en weilanden jouw bestemming. Voor de meiden gold hetzelfde. Net als je moeder werd je huisvrouw. Lekker duidelijk.
Wat stelt het boek? Dat een eenvoudiger leven minder zorgen oplevert. En dat meer keuze zeker waarde toevoegt aan je leven. Echter tot een bepaald punt en daarna kunnen onze hersentjes het niet meer aan. Information overload en dan worden we gestrest en ongelukkig.
Een handvat dat geboden wordt, is begrijpen dat je in het meest informatieve keuzetijdperk ooit leeft. Iedereen heeft gehoord van de onderzoeken met jam. Dat keuze uit 6 soorten jam te prefereren valt boven 24 verschillende potjes voor je neus. Het is dus niet raar als je een error in je hoofd krijgt.
Diepte-investering
Én de vraag die ik uit het boek haal, en in mijn ogen, het belangrijkst is: wanneer ben ik tevreden? Waar streef je eigenlijk naar? Naar nog € 10.000 extra inkomen per jaar? Heb je je weleens afgevraagd welke inspanningen je daarvoor moeten leveren? Een extra opleiding volgen of heel veel meer klanten binnenhalen? Moet je een diepte-investering doen om die extra omzet te kunnen draaien?
Hmm, is die € 10.000 dat echt waard als je dat afzet tegen het aantal uren dat je erin steekt? Misschien moet je wel twee keer zo hard werken om dat voor elkaar te krijgen.
Zoals een vriendin laatst terecht opmerkte, tijd is je kostbaarste bezit. En het is zonde als jouw tijd opgaat aan keuzestress of inspanningen die de opbrengst niet waard zijn.
