‘Wat is er aan de hand?’ vraag ik. ‘Ik heb geen overzicht en ik kan niet prettig werken,’ zegt de psycholoog. ‘Ik heb een fijne werkkamer nodig. Als een cliënt op afspraak komt, dan moet diegene zich op zijn gemak voelen. Want het is al spannend genoeg.’
Sessie
We lopen naar zijn praktijkruimte. Ik weet dat hij de ruimte laat verbouwen.
‘Kijk om je heen, hier kan ik toch niet werken!’ zegt hij. Ik kijk om me heen. Overal ligt bouwmateriaal, plastic en gereedschap. Het is duidelijk, hier wordt gewerkt. Maar niet door de psycholoog. Gefrustreerd zwaait hij zijn armen heen en weer. ‘Ze kunnen niet zeggen hoe lang ze nog bezig zijn, ongelooflijk.’
De psycholoog had een tijdelijke werkruimte gehuurd én ook alweer opgezegd. Want de bouwvakkers zouden deze maand klaar zijn. Verrassing, dat gaat dus niet lukken. Een tegenslag in de levering van het materiaal en de planning loopt uit. De psycholoog is inmiddels zelf toe aan een sessie.
Rimpels
Ik vraag hem of hij contact heeft opgenomen met de verhuurder van de tijdelijke ruimte. ‘Nee, waarom?’ vraagt hij. ‘Omdat je kan vragen of je nog een maand langer kan huren. Als dat kan is je probleem opgelost,’ zeg ik.
Hij kijkt me aan alsof hij het in Keulen hoort donderen. ‘Maar ze zouden deze maand klaar zijn,’ stamelt hij. ‘Ja,’ zeg ik, ‘en dat gaat niet lukken. Ga eerst vragen of je kan verlengen.’
Terwijl hij gaat bellen, bezoek ik het toilet. Bij terugkomst zie ik minder rimpels op zijn hoofd. ‘En?’ vraag ik. ‘Ja, ik kan de ruimte nog een maand huren,’ zegt hij opgelucht. ‘Het ontbreekt me aan overzicht, dat blijkt wel. Loop je nog even mee? Ik heb nog een paar vragen.’
