‘Ik ben blij dat de zaken eindelijk lopen. Eerst had ik nog een baan. Ik wilde graag voor mezelf beginnen en bleef drie dagen in loondienst werken.’
Hij vertelt me over de start van zijn bedrijf. Schoonmaken is wat hij doet. Bedrijfspanden. Van binnen en van buiten. Hij vindt het dankbaar werk. ‘Klanten zijn altijd blij als ik geweest ben,’ vertelt hij glimlachend.
Grenzen
Maar met twee dagen per week zat hij als snel tegen zijn grenzen aan. Zijn vaste baan opzeggen durfde hij niet. Nee, dat was toch te spannend. Hij zegt: ‘Ik had nogal wat vragen. Kan ik wel van twee dagen naar fulltime gaan? Wat als het niet lukt? Straks is alles bij elk bedrijf al schoon en dan kom ik aanzetten. Nee, ik was bang. Ik heb heel lang het er een beetje bijgedaan.’
Het is niet gek dat de zaken dan niet lopen. Ten eerste is je focus verdeeld over je baan en je bedrijf. Als er iets bij je werkgever moet gebeuren, dan gaat dat voor. Twee dagen werken in je bedrijf zorgt voor extra werk in het weekend. Het schoonmaken doordeweeks en je administratie in het weekend. Nieuwe klanten werven vraagt tijd. Je kan niet helemaal los. Vroeg of laat gaat het knellen en moet je beslissen. Je baan of je bedrijf.
Wennen
Hij vertelt verder. ‘Toch was het goed voor mij om voorzichtig te beginnen. Zo kon ik wennen en bekijken of het wel bij me paste. Half-om-half dus. Het had allemaal wat sneller gekund, maar zo ben ik niet. Niet overhaast handelen. Nu ben ik fulltime ondernemer en heb ik genoeg werk. Ik ben erg blij met hoe het gelopen is. De vraag die me bezighoudt is of ik er iemand bij wil hebben. Ook weer spannend, zo is er altijd wat. Ik kom er zelf niet uit, wil jij me helpen met denken?’
